Όταν σκεφτόμαστε τις κούκλες, έχουμε την εντύπωση να απεικονίζουμε ένα παιδί, παίζοντας προσποιούμενος με ένα μικρό παιχνίδι με ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Or, σκεφτόμαστε τις ανατριχιαστικές κούκλες από ταινίες τρόμου και νιώθουμε τα άψυχα κοκκινωπά μάτια τους να κοιτάζουν προς τα κάτω πάνω μας. Ενώ μπορεί να φαίνεται ότι ο σκοπός τους περιορίζεται στην παροχή ψυχαγωγίας ή στο φόβο, έχουν άλλους σκοπούς.
Οι κούκλες υπάρχουν εδώ και χιλιάδες χρόνια και είχαν πάντα σχέση με ανθρώπους. Κάθε πολιτισμός στον κόσμο έχει τις δικές του πεποιθήσεις, μύθους, θρύλους και, γενικά, το είδος της σύνδεσής του με τις κούκλες.
Στη σημερινή ανάρτηση, ερευνούμε την ιστορία των κούκλων για να προσπαθήσουμε να μάθουμε γιατί δημιουργήθηκαν, πόσο καιρό υπάρχουν, ποιος ήταν ο αρχικός τους σκοπός και πώς εξελίχθηκαν. Τέλος, θα εξετάσουμε επίσης μερικές από τις πιο διάσημες κούκλες από διαφορετικούς πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο και θα εξερευνήσουμε τι σημαίνουν για αυτές οι κούκλες.
Λοιπόν, χωρίς άλλη παρατήρηση, πάμε!
Πώς μπορούμε να ορίσουμε τις κούκλες;
Οι κούκλες μπορούν να είναι οριζεται ως φιγούρες που μοιάζουν με άνθρωπο ή ζώο. Αυτά τα σχήματα μπορούν να κατασκευαστούν από μια σειρά υλικών. Θα μπορούσαν να είναι τόσο απλά όσο το χαρτί, το δέρμα, το ξύλο ή το ύφασμα ή, μπορούν να είναι κατασκευασμένα από ελαφρώς πιο πολύπλοκα υλικά, όπως πλαστικά, πορσελάνη και κεραμικά.
Οι κούκλες είναι υλικό σύμβολα της παιδικής ηλικίας, της κουλτούρας του παιχνιδιού και έχουν ψυχολογική σημασία για τα παιδιά. Συμβαίνει επίσης να είναι το παλαιότερο είδος παιχνιδιού που έχει βρεθεί στην ιστορία μέχρι τώρα.
Ιστορία των κούκλων: Από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας
Οι κούκλες είναι παλιές και η ηλικία τους μπορεί σήμερα να αποδειχθεί χάρη σε αρχαιολογικά στοιχεία. Πιστεύεται ότι υπήρχαν από την Παλαιολιθική Εποχή, η οποία ξεκίνησε πριν από περίπου 2.5 εκατομμύρια χρόνια και κράτησε μέχρι το 10,000 π.Χ. Τα περισσότερα ήταν κατασκευασμένα από φυσικά και οργανικά υλικά, όπως κόκαλο, πέτρα, δέρμα, κερί, πηλό, ξύλο, φυτική ύλη κ.λπ. Ως αποτέλεσμα, έχουν αποσυντεθεί με την πάροδο του χρόνου, για να αφήσουν λίγα ή καθόλου φυσικά στοιχεία.
Υπάρχουν κάποια φυσικά στοιχεία που χρονολογούνται 28,000 χρόνια. Η παλαιότερη μορφή μαριονέτας ή κούκλας ανακαλύφθηκε στην περιοχή της Μοραβίας, στο Czech RepublicΤο Πρόκειται για μια αντρική φιγούρα με ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά, σκαλισμένη από ελεφαντόδοντο μαμούθ, που χρονολογείται από την ανώτερη παλαιολιθική περίοδο.
Η παλαιότερη φυσική απόδειξη μιας πιο αρθρωτής φιγούρας, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως κούκλα, προέρχεται από τη νότια Σιβηρία. Το 2017, μια ομάδα αρχαιολόγων ανακάλυψε μια κούκλα από σαπουνόπετρα από τον τάφο ενός παιδιού. Το κεφάλι του ήταν σκαλισμένο για να δείχνει ευδιάκριτα μέρη του προσώπου, ενώ το σώμα είχε αποσυντεθεί. Ο αριθμός πιστεύεται ότι έχει τελειώσει 4,500 χρονών.
Κούκλες στην Αρχαιότητα
Κούκλες από παρόμοιες περιόδους ανακαλύφθηκαν στο Αρχαίοι αιγυπτιακοί τάφοι. Αυτές οι κούκλες, που χρονολογούνται από 2000 π.Χ., ανασκάφηκαν από διάφορους τάφους γύρω από την Αίγυπτο. Είναι κατασκευασμένα από ξύλινα κουπιά, σε σχήμα γυναικείων μορφών. Ο σκοπός τους δεν είναι ξεκάθαρος. Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι εικάζουν ότι αντί να χρησιμοποιούνται ως αθύρματα, μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν σε θρησκευτικές τελετές, προς τιμήν μιας από τις θεές, όπου οι κούκλες λειτουργούσαν ως σύμβολα γονιμότητας και θηλυκότητας.
Η Αίγυπτος δεν ήταν ο μόνος αρχαίος πολιτισμός από όπου έχουν ανακαλυφθεί κούκλες. Υπάρχει ιστορικό απόδειξη υποδηλώνοντας ότι κούκλες χρησιμοποιήθηκαν επίσης στους αρχαίους πολιτισμούς της Ελλάδας και της Ρώμης.
Κούκλες από την Αρχαία Ελλάδα χρονολογούνται από το 7 αιώνα π.Χ.Το Οι κούκλες τους ήταν φτιαγμένες από κουρέλια, ξύλο, κερί και πηλό. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτών των κούκλων ήταν ότι είχαν κινούμενα άκρα.
Η κούκλα πλαγκόνα, συγκεκριμένα, θεωρούνταν η Barbie της Αρχαίας Ελλάδας. Ταν μια θηλυκή κούκλα από πηλό, με την οποία τα κορίτσια εκείνη την εποχή λάτρευαν να παίζουν. Ακριβώς όπως με τις κούκλες σήμερα, ήταν ντυμένες, κοιμημένες, φτιαγμένες για να μαγειρεύουν και να δημιουργήσουν έναν εντελώς νέο φανταστικό κόσμο. Οι κούκλες Plaggona ήρθαν ακόμη και με μικροσκοπικά έπιπλα, διακοσμητικά κλπ. Για να χρησιμεύσουν ως αξεσουάρ της κούκλας στον φανταστικό της κόσμο.
Επιπλέον, μια μέρα πριν παντρευτεί ένα κορίτσι, αυτές οι κούκλες προσφέρθηκαν ακόμη και στην Άρτεμις, τη Θεά του κυνηγιού, του φεγγαριού, του τοκετού και της φύσης.
Ομοίως, η Αρχαία Ρώμη είχε επίσης κούκλες με κινούμενα άκρα. Κατασκευάστηκαν από πηλό, ξύλο, κουρέλια και ελεφαντόδοντο. Όπως και οι κούκλες της πλαγκόνα, έπαιζαν κορίτσια και ήταν επίσης προσφέρονται στις Θεές τη στιγμή του γάμου τους. Και στους δύο πολιτισμούς, αυτές οι κούκλες βρέθηκαν θαμμένες στις σαρκοφάγους μικρών κοριτσιών.
Μεσαίωνας
Κατά τη διάρκεια των διαφόρων εποχών της αρχαιότητας, οι κούκλες ανακαλύφθηκαν επίσης από τους ανατολικούς πολιτισμούς. Αυτές οι φιγούρες κατασκευάστηκαν από τερακότα, μέταλλο, πέτρα, ξύλο κλπ. Πολλά από αυτά πιστεύεται ότι ήταν συνηθισμένος να διώξουν τα κακά πνεύματα ή να χρησιμοποιηθούν από τα παιδιά ως παιχνίδια.
Κατά τον μεσαίωνα, οι κούκλες συνέχισαν να κατασκευάζονται από υλικά όπως ελεφαντόδοντο, πηλό, ξύλο και κουρέλια. Είτε έγιναν από παιδιά ως μέρος του παιχνιδιού τους είτε έγιναν από ειδικούς κατασκευαστές κούκλων, τα οποία πούλησαν στις τοπικές εκθέσεις. Τα αρχεία των πρώτων κατασκευαστών κούκλων από τον 15ο αιώνα της Νυρεμβέργης, που βρίσκονται στη σημερινή Γερμανία, υποδηλώνουν ότι οι κούκλες κερδίζουν δημοτικότητα μεταξύ των παιδιών όλων των τάξεων. Και ότι τα παιχνίδια συναλλαγών, όπως κούκλες, είχαν γίνει σημαντικό επιχειρήσεων μέχρι το τέλος του Μεσαίωνα.
Πρώιμη σύγχρονη περίοδος
Σε αυτό το σημείο, η Γαλλία και η Γερμανία ήταν τα επίκεντρα της κατασκευής κούκλων. Θα παρήγαγαν κούκλες για παιχνίδι και κούκλες μόδας που θα φορούσαν μικρογραφίες των πιο μοντέρνων κοστουμιών και χτενισμάτων που ακολουθήθηκαν στο Παρίσι.
Δεν ήταν πριν από τον 16ο αιώνα ότι υπήρξαν σημαντικές εξελίξεις στη δημιουργία κούκλων. Οι ξύλινες και πήλινες κούκλες ήταν ακόμα τα πιο δημοφιλή υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή κούκλων. Το καλύτερο από τα οποία θα ήταν διαθέσιμο σε παιδιά πλούσιων οικογενειών για να παίξουν. Μια εξέλιξη στον τομέα της κατασκευής κούκλας ήταν η δημιουργία του πρώτου κουκλόσπιτου στο μέσα του 16ου αιώναΤο Κατασκευάστηκε στη σημερινή Γερμανία, αφού ο Άλμπρεχτ Ε Duke, δούκας της Βαυαρίας είχε αναθέσει την παραγωγή ενός κουκλόσπιτου. Ωστόσο, αυτό το κουκλόσπιτο δεν χρησιμοποιήθηκε για παιχνίδι. Εμφανίστηκε ως ένα έργο τέχνης.
Η δημοτικότητα των κούκλων αυξήθηκε σταθερά με την πάροδο του χρόνου, σε σημείο που η προσφορά δεν μπορούσε να καλύψει τη ζήτησή της. Οι ξύλινες κούκλες χαράχτηκαν επιδέξια στην τελειότητα από ειδικούς τεχνίτες της εποχής. Ωστόσο, η διαδικασία θα διαρκέσει πολύ. Επιπλέον, πολλοί κατασκευαστές κούκλας δεν μπορούσαν να αντέξουν το κόστος που σχετίζεται με την κατασκευή ξύλινων κούκλων, οπότε έπρεπε να βρουν μια εναλλακτική λύση. Τον 17ο αιώνα, η Γαλλία αναβίωσε τη χρήση του αρχικά κινέζικου χαρτιού για το χειροποίητο αντικείμενο. Ως εκ τούτου, το υλικό χρησιμοποιήθηκε και για κούκλες. Εκείνη την εποχή το κερί είχε γίνει επίσης ένα συνηθισμένο υλικό για να φτιάξεις κούκλες.
Σύγχρονες κούκλες εποχής
Καθώς ήταν λιγότερο δαπανηρή η παραγωγή τους, μπορούσαν να παραχθούν μαζικά. Ως εκ τούτου, περισσότεροι άνθρωποι μπορούσαν να το αντέξουν οικονομικά. Οι κούκλες έχουν γίνει ακόμη πιο δημοφιλείς, με αποτέλεσμα την καινοτομία στη βελτιστοποίηση των μεθόδων παραγωγής και στην ανακάλυψη νέων υλικών για την κατασκευή κούκλων.
Το Papier mâché και το κερί συνδυάστηκαν αργά για να παράγουν πιο ρεαλιστικές κούκλες. Για παράδειγμα, οι κεφαλές από χάρτινο ματσέ θα ήταν επικαλυμμένες με κερί για να προσφέρουν φυσική λάμψη. Και όταν τα ζωγράφισε, τα έκανε πιο ζωντανά. Σύντομα αυτά τα υλικά αντικαταστάθηκαν με πορσελάνη, διευκολύνοντας τους κατασκευαστές κούκλων που είχαν πρόβλημα να δουλέψουν με ξύλο να κατασκευάσουν ζωντανές κούκλες.
Από νωρίς 19ος αιώνας, λεπτή πορσελάνη χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή κεφαλιών, χεριών και ποδιών κούκλας. Η πορσελάνη θα δημιουργούσε εντελώς λευκούς τόνους δέρματος, που στη συνέχεια θα ομορφαινόταν βάφοντας κόκκινο ρουζ στα μάγουλα. Οι κούκλες θα ντυθούν τότε με ωραία ρούχα, φτιαγμένα για την «κομψή κυρία». Εκείνη την εποχή, η Γερμανία είχε γίνει το κέντρο κατασκευής αυτών των κούκλων.
Γερμανικές πορσελάνινες κούκλες. Το σώμα της κούκλας είναι κατασκευασμένο από ύφασμα. Πίστωση εικόνας: Ασημένια και εκδήλωσηΕνώ πορσελάνη οι κούκλες ήταν πιο κομψές και είχαν μια γυαλάδα όπως κανένα άλλο υλικό, ήταν εξαιρετικά εύθραυστες σαν παιχνίδια. Ωστόσο, σύντομα, οι άνθρωποι άρχισαν να απαιτούν κούκλες με πιο ρεαλιστικούς τόνους δέρματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση πορσελάνης μπισκότων.
Το μπισκότο πορσελάνης είναι ένας τύπος πορσελάνης χωρίς γυαλί που παρέχει ένα λείο ματ φινίρισμα στις κούκλες. Δημιουργούν κούκλες που μοιάζουν με τη ζωή με πιο φυσικούς τόνους δέρματος και η προσθήκη περούκων και γυάλινων ματιών τις έκανε να φαίνονται εξαιρετικά ρεαλιστικές. Έγιναν δημοφιλείς από τους Γάλλους και τους Γερμανούς μεταξύ του 19ου και του 20ού αιώνα.
Οι κούκλες Bisque αρχικά προορίζονταν να είναι κούκλες παιχνιδιού. Ωστόσο, τώρα είναι μόνο περιζήτητο από συλλέκτες γιατί ήταν πολύ εύθραυστα για να παίξουν.
Σύγχρονη εποχή
Για να αποφευχθεί η αύξηση του βάρους των μπισκότων κούκλων, μόνο μερικές μερίδες της κούκλας, όπως το κεφάλι, τα χέρια και τα πόδια κατασκευάστηκαν με πορσελάνη μπισκότου. Το σώμα ήταν φτιαγμένο από κουρέλια γεμιστά με πίτουρο. Αυτό συνέβη μέχρι την εφεύρεση του κυτταροειδούς το 1869. Το κυτταρίτιδα είναι ένα συνθετικό υλικό που ήταν φθηνότερο να παράγει κούκλες. Lessταν λιγότερο εύθραυστο, επομένως πολύ πιο ευχάριστο για τα παιδιά. Alsoταν επίσης το ιδανικό υλικό για κούκλες μαζικής παραγωγής. Ενώ το σελιλόιντ είχε τα οφέλη του, είχε επίσης σημαντικά μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, είναι εύφλεκτο και θρυμματίζεται γρήγορα. Με τεχνολογικές εξελίξεις και επιστημονικές ανακαλύψεις, άλλα συνθετικά υλικά όπως το βινύλιο και το πλαστικό αντικατέστησαν το κυτταρίνη. Αυτά τα υλικά χρησιμοποιούνται από το μέσα του 20ου αιώνα.
Μια άλλη σημαντική εξέλιξη εκείνη την εποχή ήταν η εφεύρεση της εξαιρετικά μοντέρνας κούκλας Barbie. Το 1959, η Ruth Handler εφηύρε την κούκλα Barbie και η επιτυχία της ανατινάχθηκε. Ήταν το πρώτο του είδους του, καθώς ήταν μια κούκλα μόδας που προοριζόταν για ελαφρώς μεγαλύτερα παιδιά.
Τέλος, στον 21ο αιώνα, προχωράμε προς την ένταξη πιο διαφορετικών φυλών, φύλων και σωματότυπων. Και, προσπαθώντας να αλλάξω την έμφυλη νοοτροπία. Αυτές οι αλλαγές αντικατοπτρίζονται σταδιακά σε πράγματα όπως οι κούκλες, που ουσιαστικά αντιπροσωπεύουν τους ανθρώπους της κοινωνίας. Για παράδειγμα, στις μέρες μας, είναι διαθέσιμες στην αγορά κούκλες που συμπεριλαμβάνουν το φύλο και αντιπροσωπεύουν διαφορετικές φυλές, σωματότυπους, αναπηρίες, κουλτούρες και άλλους παράγοντες. προορίζεται για όλους, ανεξαρτήτως φύλου, για να παίξει.
Τι σκοπό έχουν οι κούκλες;
Όπως είδαμε συζητώντας για την σε βάθος ιστορία των κούκλων, είδαμε ότι χρησιμοποιήθηκαν για αναψυχή και ψυχαγωγία, με τη μορφή παιδικών παιχνιδιών. Οι κούκλες, ή καλύτερα, το να παίζεις με τις κούκλες, είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος μετάδοσης του πολιτισμού. Παίζοντας με κούκλες με φίλους και μεγαλύτερα παιδιά, τα παιδιά μαθαίνουν πώς λειτουργεί η κοινωνία τους. Μαθαίνουν για τους κοινωνικούς κανόνες, τα πράγματα που δεν είναι καλά αποδεκτά στην κοινωνία, τις σχέσεις και τις πεποιθήσεις και τις αξίες που είναι σημαντικές για τις οικογένειές τους. Αυτοί επίσης σχήμα τις ηθικές και ηθικές αξίες εκείνων που παίζουν με τέτοια παιχνίδια.
Αυτό εξηγεί γιατί οι κούκλες χρησιμοποιήθηκαν επίσης αρχικά ως εκπαιδευτικά αντικείμενα για να διδάξουν τα παιδιά.
Αντίθετα, χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως τελετουργικά αντικείμενα, θρησκευτικά αντικείμενα ή/και προστατευτικά γούρι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι κούκλες χρησιμοποιήθηκαν τόσο για παιχνίδι όσο και για θρησκευτικά αντικείμενα. Ενώ σε άλλες περιπτώσεις, τα παιδιά δεν επιτρέπονταν κοντά σε κούκλες, πιστεύοντας είχαν ισχυρές μαγικές δυνάμεις. Οι ιστορικοί σε όλο τον κόσμο θεωρούν ότι είναι γενικά δύσκολο να προσδιορίσουν εάν οι αρχαίες κούκλες χρησιμοποιήθηκαν ως παιχνίδια ή πνευματικά αντικείμενα.
Ωστόσο, ο πραγματικός σκοπός μιας κούκλας θα διέφερε από πολιτισμό σε πολιτισμό.
Για παράδειγμα, στην Ιαπωνία, οι παραδοσιακές κούκλες εντοπίζονται στην περίοδο Jomon, (10,500 π.Χ. - 300 π.Χ.) όπου χρησιμοποιήθηκαν ως προστατευτικά αντικείμενα, θρησκευτικές τελετές και παιχνίδια.
Στην Αφρική, υπάρχουν πολλά είδη κούκλας, η καθεμία με τον δικό της σκοπό. Πολλά χρησιμοποιήθηκαν για τη διασκέδαση των νέων. Άλλοι πίστευαν ότι οι κούκλες ήταν αγγελιοφόροι του Θεού και των προγόνων. Πολλοί αφρικανικοί πολιτισμοί έχουν επίσης κούκλες γονιμότητας, οι οποίες χρησιμοποιούνται ως μέρος τελετουργιών.
Κάποιοι Αφρικανοί, ιθαγενείς Αμερικανοί και Ευρωπαίοι πολιτισμών χρησιμοποίησε ομοιώματα για να εκτελέσει μαγικά ή πνευματικά τελετουργικά. Αυτά τα ομοιώματα θα αντιπροσωπεύουν τους ανθρώπους στους οποίους θα γίνει ένα ξόρκι. Ένα παράδειγμα ομοιώματος είναι οι κούκλες βουντού.
Διάσημες κούκλες από διάφορους πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο
Κούκλες Matryoshka
Οι διάσημες κούκλες Matryoshka από τη Ρωσία παραπέμπουν σε ένα σύνολο ξύλινων κούκλων με κοίλα. Αυτά τα σετ κούκλες κατασκευάζονται σε διαφορετικά μεγέθη, από μικρά έως μεγάλα, έτσι ώστε η μικρότερη κούκλα ταιριάζει στην κοιλότητα της μεγαλύτερης κούκλας. Είναι στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο. Η μεγαλύτερη κούκλα στο εξωτερικό αντιπροσωπεύει μια γυναίκα, ενώ η μικρότερη κούκλα στο εσωτερικό είναι βαμμένη ως μωρό. Οι κούκλες βάφονται και διακοσμούνται ακολουθώντας ένα θέμα που αφηγείται μια ιστορία. Οι κούκλες Matryoshka κατασκευάστηκαν για πρώτη φορά 1890, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει μια κούκλα που είχε κρυμμένες κούκλες μέσα της.
Περισσότερα για να διαβάσετε λεπτομερώς για τις κούκλες Matryoshka.
Κούκλες καλαμποκιού
Οι κούκλες φλοιού καλαμποκιού, όπως υποδηλώνει το όνομα, είναι κούκλες φτιαγμένες από αποξηραμένους φλοιούς καλαμποκιού. Αρχικά κατασκευάστηκαν από φυλές ιθαγενών Αμερικανών που καλλιεργούσαν καλαμπόκι. Παραδοσιακά, δεν έχουν πρόσωπα. Να γιατί:
Σύμφωνα με το θρύλος από τους ανθρώπους Haudenosaunee, η πρώτη κούκλα φλοιού καλαμποκιού δημιουργήθηκε από το Corn Spirit. Της δόθηκε ένα υπέροχο πρόσωπο, για το οποίο όλοι στο χωριό την επαινούσαν. Θα περνούσε το χρόνο της παίζοντας με όλα τα παιδιά του χωριού. Και θα της έκαναν επίσης κομπλιμέντα για το ότι ήταν τόσο όμορφη. Κάποτε είδε μια ματιά στην αντανάκλασή της στο νερό και θαύμασε τον εαυτό της τόσο πολύ που άρχισε να περνά τον περισσότερο χρόνο της θαυμάζοντας την ομορφιά της αντί να παίζει με τα παιδιά.
Την κάλεσε το Μεγάλο Πνεύμα μια μέρα, ο οποίος την προειδοποίησε, λέγοντάς της ότι θα τιμωρηθεί εάν συνεχίσει να συμπεριφέρεται σαν να είναι πάνω από τον εαυτό της. Η κούκλα επέστρεψε στο χωριό και άρχισε να παίζει με τα παιδιά όταν για άλλη μια φορά της είπαν πόσο όμορφη ήταν. Και πάλι, σκέφτηκε τον εαυτό της πολύ ψηλά. Το Μεγάλο Πνεύμα την προειδοποίησε ξανά και ξανά, αλλά η συμπεριφορά της δεν θα άλλαζε. Μια μέρα, το Μεγάλο Πνεύμα την κάλεσε ξανά και της είπε ότι θα τιμωρηθεί, αλλά δεν της είπε πώς. Αφού τον συνάντησε, πήγε να δει ξανά τον προβληματισμό της για να θαυμάσει τον εαυτό της και είδε ότι δεν είχε πλέον πρόσωπο. Από τότε, οι κούκλες φλοιού καλαμποκιού δεν είχαν ποτέ πρόσωπο, χρησιμεύοντας ως υπενθύμιση για να είναι ταπεινοί ή αλλιώς, θα αντιμετωπίσουν σκληρές συνέπειες για τις πράξεις τους μια μέρα.
Κούκλες Kokeshi
Οι κούκλες Kokeshi από την Ιαπωνία είναι παραδοσιακές ιαπωνικές κούκλες από ξύλο που δεν έχουν άκρα και έχουν ζωγραφισμένα παραδοσιακά χτενίσματα και ρούχα. Αρχικά χρησιμοποιήθηκαν ως παιχνίδια, αλλά σήμερα, οι συλλέκτες τα αναζητούν.
Έγιναν για πρώτη φορά στις αρχές του 19ου αιώνα, στη βόρεια Ιαπωνία. Σκοπός τους ήταν να εκπληρώσουν τις επιθυμίες των ντόπιων παιδιών, για κάτι να παίξουν. Αλλά, οι κατασκευαστές ήθελαν επίσης να προσθέσουν κάποια ιστορική αξία στο παιχνίδι που οι γονείς θα ήθελαν να μεταδώσουν στα παιδιά τους.
Σύμφωνα με έναν τοπικό μύθο, οι κατασκευαστές κούκλας Kokeshi συνήθιζαν να ζουν κοντά στις πηγές όπου υπήρχε μαλακό ξύλο. Οι ντόπιοι αγρότες πήγαιναν σε αυτές τις θερμές πηγές το χειμώνα και έβλεπαν τους κατασκευαστές κούκλων να εργάζονται. Επιστρέφοντας, οι αγρότες έφερναν πίσω τις κούκλες ως δώρα για τα παιδιά τους. Έτσι έγιναν δημοφιλείς οι κούκλες Kokeshi.
Με τον καιρό, οι άνθρωποι ξεκίνησαν πιστεύοντας ότι οι κούκλες έχουν πνευματικές δυνάμεις και ότι αποτρέπουν τις πυρκαγιές. Αλλά, πολλοί πιστεύουν ότι η ικανότητά του να αποτρέπει τις πυρκαγιές οφείλεται στο μαλακό και υγρό ξύλο που χρησιμοποιείται για την κατασκευή των κούκλων.
Οι κυλινδρικές κούκλες ακολουθούν ένα συγκεκριμένο θέμα και έχουν σχεδιαστεί με χαρακτηριστικά που έχουν μόνο αυτές οι κούκλες. Αυτά τα σχέδια αντιπροσωπεύουν το στυλ των νομών και των δέκα ή έντεκα οικογένειες που σχετίζονται με την κατασκευή αυτών των κούκλων.
Περσικές κούκλες Layli
Οι κούκλες Leyli είναι χορευτικές κούκλες που είναι δημοφιλείς στους λαούς του Ιράν. Είναι φτιαγμένα από παιδιά, ή ακόμα και μεγαλύτερες κυρίες, χρησιμοποιώντας ένα ξύλινο πλαίσιο το οποίο στη συνέχεια ντύνεται με παραδοσιακή νυφική φορεσιά Lori, διακοσμημένο με χάντρες, κορδέλες και παγιέτες.
Η λέξη Leyli προέρχεται από ένα διάσημο αραβικό ποίημα που αφηγείται την ιστορία της αγάπης και της τραγωδίας. Η πιο δημοφιλής εκδοχή της ιστορίας είναι αυτή που διηγήθηκε ο ποιητής Νιζάμι Γκαντζάβι στο μεσαίωνα.
Η ιστορία αφορά δύο εραστές, τη Λέιλα και τον Κέις. Η Layla εξέφρασε την αγάπη της ήσυχα, ενώ ο Qays ήταν πολύ δημόσιος για αυτό. Θα δηλώσει την αγάπη του μέσα από ποιήματα, θα τα απαγγείλει δυνατά και θα επαινεί ανοιχτά την ομορφιά της Layla. Η εμμονή του με τη Layla απέκτησε στον Qays τη φήμη του ονόματος Majnun. Αναφέρεται σε κάποιον που διακατέχεται από ένα τζιν ή, απλά, έναν τρελό.
Στους γονείς της Layla δεν άρεσε η φήμη του και, πιστεύοντας ότι η εταιρεία του θα επηρεάσει την τιμή της Layla και τον τρόπο που θα την έβλεπε η κοινότητα, τους χώρισαν.
Ο Majnun ζήτησε ακόμα από τον πατέρα της Layla τις ευλογίες του για να παντρευτεί τη Layla, αλλά ο πατέρας της αρνήθηκε. Αντ 'αυτού, ο πατέρας της Layla την παντρεύτηκε με έναν ηλικιωμένο και πιο έγκυρο άντρα.
Κατά συνέπεια, ο Majnun, στη θλίψη του, άφησε το σπίτι και την κοινότητά του για να περιπλανηθεί μόνος του στην άγρια φύση και συνέθεσε περισσότερα ποιήματα για τη Layla.
Στη συνέχεια, η Λέιλα πέθανε από θλίψη και στενοχώρια από αυτά τα γεγονότα. Και ακούγοντας για τον θάνατό της, η Majnun ταξιδεύει στον τάφο της και πεθαίνει επίσης εκεί, ξανασμίγοντας μόνο μετά θάνατον.
Οι κούκλες Leyli χρησιμοποιούνται ως μαριονέτες. Είναι φτιαγμένοι να χορεύουν, να λένε ιστορίες, όπως η ιστορία της Layla-Majnun, και το πιο σημαντικό, να επικρίνουν κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες χωρίς να φοβάται την τιμωρία.
Κούκλες μόδας
Οι κούκλες μόδας υπήρχαν από τον 16ο αιώνα, αλλά διαδόθηκαν στο 19th αιώναςΤο Εκείνη την εποχή ήταν φτιαγμένα από μπισκότο πορσελάνη και η ιδέα ήταν να εμφανιστεί η τάση της μόδας της εποχής. Η πιο πρόσφατη και εξελιγμένη έκδοση των κούκλων μόδας σήμερα είναι η κούκλα Barbie και οι κούκλες Bratz. Ωστόσο, η πρόθεση του εφευρέτη της Barbie ήταν τα κορίτσια να γνωρίζουν ότι είχαν την επιλογή να είναι ό, τι ήθελαν να είναι. Ωστόσο, οι κριτικοί πιστεύουν το αντίθετο.
Η σημασία των κούκλων για τους ανθρώπους
Τώρα που καταλαβαίνουμε γιατί οι κούκλες χρησιμοποιούνται εδώ και χιλιάδες χρόνια σε διαφορετικούς πολιτισμούς, ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί ήταν τόσο σημαντικές για εμάς.
Η σχέση μεταξύ κούκλας και ανθρώπου ξεκινά από τα πρώτα χρόνια. Ως παιδιά, είμαστε πολύ πιο ευφάνταστοι και δημιουργικοί από όσο είμαστε ενήλικες. Οι κούκλες και το παιχνίδι προσποιούνται χρησιμοποιώντας αυτά τα ειδώλια, προάγουν αυτές τις ιδιότητες. Επιτρέπουν στα παιδιά να υποδύονται σωματικά τις ιστορίες που δημιουργούν στο μυαλό τους. Αυτή η πρακτική με τη σειρά της αναπτύσσει τη νοημοσύνη και τη φαντασία τους με τρόπο που ούτε καν συνειδητοποιούν ότι είναι ακονίζοντας το μυαλό τους.
Οι κούκλες είναι κομμάτια υλικής κουλτούρας που εκπροσωπώ κοινωνικές αξίες και πεποιθήσεις. Οι κούκλες είναι φυσικές αναπαραστάσεις ανθρώπων μιας συγκεκριμένης εποχής, οι οποίες μας παρέχουν πληροφορίες για τον τρόπο που οι άνθρωποι αυτοπροσώθηκαν. Δείχνει επίσης ποια ήταν η ιδέα της κοινωνίας για το ιδανικό άτομο, όσον αφορά την εμφάνιση και τη συμπεριφορά. Για παράδειγμα, οι πορσελάνινες κούκλες από την Ευρώπη του 19ου αιώνα ήταν ντυμένες σωστά και η γλώσσα του σώματός τους μετέφερε χάρη, ομορφιά και τιμή. Αυτό σημαίνει ότι ήταν η ιδέα της κοινωνίας για ένα ιδανικό άτομο (ή γυναίκες, στις περισσότερες περιπτώσεις), από εκείνη την εποχή.
Επιπλέον, επιδεικνύουν την αίσθηση μιας κουλτούρας για την αισθητική, τη δεξιοτεχνία, την πολιτιστική τους ενδυμασία, ειδικά σε κούκλες που είναι ντυμένες. και το πρότυπο ή την αίσθηση της ομορφιάς τους.
Μην διστάσετε να μοιραστείτε τις σκέψεις σας στα παρακάτω σχόλια.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερα άρθρα όπως αυτό.
